cruceiro de verán, resumo e comentario

Cruceiro de Verán é un libro incrible dun autor excepcional, un conxunto concentrado de palabras en poucas páxinas. Como facer unha recensión longa cunha novela tan curta e contundente? Como a miña intención é non romper a maxia que nos propón o autor, intentarei comentala o máis breve posible. Os ansiosos poden tomar as primeiras oracións como crítica e adquirir esta novela rapidamente.

Grady é unha nena que encaixa entre as señoritas adiñeiradas de Nova York. Cunha familia tradicional e unha conta bancaria avultada, esta rapaza de dezasete anos non ten nada de que preocuparse. Menos cando, ao comezo do libro, logra convencer os seus pais que a deixen soa na gran cidade mentres eles se van de vacacións a Europa. Non había aristocrático que quixese pasar o verán en Nova York. Esa era só unha opción para Grady.

Claro que a nena ocultaba a súa verdadeira razón. O propósito tiña nome, Clyde Manzer, un rapaz xudeu que pelexara na Segunda Guerra Mundial e cuxas aspiracións eran máis pequenas que o piso onde vivía a nosa rapaza adiñeirada. Claro que eses condimentos (o descaro, a adolescencia e a orixe ruda de Clyde) obnubilaron a Grady e a reduciron a unha nena mansa, entregada e inexperimentada que se botou aos seus brazos sen máis.

A melancolía e, logo, o desespero, marcan o clima que xerou Capote nesta novela. Cruceiro de Verán non é para principiantes, senón aínda mais recomendable para quen xa tiveron unha boa dose deste autor norteamericano noutros libros e pretenden ir por máis. Nova York nunca se ve tan grande e aparece como unha cidade chea de misterios para unha adolescente que decide vivir a súa aventura de verán (con riscos incluídos).

Con Capote, a experiencia está asegurada. A prosa é impecable e a lectura parecese correr sobre raís. As páxinas pasan, os personaxes actúan, pero a mente nunca se desconcentra. É coma se a escritura de Capote desprendese unha feromona especial que atrae e non defrauda. Os seus libros nunca defraudan.