por que Marx estaba no certo: conclusión

portada da versión orixinal

logo do século xx e a influencia da obra de Karl Marx e o movemento político que naceu dela nese marco temporal, Terry Eagleton repasa a súa conceptualización a principios do século xxi. Why Marx Was Right (2011) artículase arredor de dez "falsos" mitos ou representacións desta doutrina e a súa refutación; máis unha conclusión.

Marx tiña unha fe desmedida no individuo e unha fonda sospeita acerca dos dogmas abstractos. Non perdía o tempo no concepto dunha sociedade perfecta, receaba da noción de igualdade e non soñaba cun futuro no que todos levaramos posta unha funda cos números da seguridade social estampados nas costas. Era a diversidade, non a uniformidade, o que anhelaba ver. Tampouco ensinou que homes e mulleres foran os xoguetes indefensos da historia. Incluso albergaba máis hostilidade cara ao estado que os conservadores de dereitas, e concibía o socialismo como unha afondamento da democracia, non coma o seu inimigo. O seu modelo para unha vida boa baseábase na idea da expresión artística individual. Cría que algunhas revolucións poderían lograrse por métodos pacíficos e, de ningún xeito, se opuña á reforma social. Non se centrou dun xeito reducionista na clase traballadora manual. Tampouco concibía a sociedade en termos de dúas clases asperamente polarizadas.

para el a produción natural non era un fetiche. Pola contra, cría que deberiamos desfacernos dela tan cedo como fose posible. O seu ideal era o lecer, non o traballo. Se prestou atención de xeito persistente ao económico, foi para diminuír a súa influencia sobre a humanidade. O seu materialismo era totalmente compatible con conviccións morais e espirituais fondamente asentadas. Non aforrou parabéns para a clase media, e concibía o socialismo coma o herdeiro do seu enorme legado de liberdade, dereitos civís e prosperidade material. As súas reflexións sobre a Natureza e o medio-ambiente eran, case sempre, sorprendentemente avanzadas para o seu tempo. Non ten habido un campión máis incondicional da emancipación feminina, a paz mundial, a loita contra o fascismo ou a loita pola liberación das colonias que o movemento político ao que deu lugar a súa obra.

tense noticia dun pensador máis terxiversado?

Terry Eagleton

Marx had a passionate faith in the individual and a deep suspicion of abstract dogma. He had no time for the concept of a perfect society, was wary of the notion of equality, and did not dream of a future in which we would all wear boiler suits with our National Insurance numbers stamped on our backs. It was diversity, not uniformity, that he hoped to see. Nor did he teach that men and women were the helpless playthings of history. He was even more hostile to the state tan right-wing conservatives are, and saw socialism as a deepening of democracy, not as the enemy of it. His model of the good life was based on the idea of artistic self-expression. He believed that some revolutions might be peacefully accomplished, and was in no sense opposed to social reform. He did not focus narrowly on the manual working class. Nor did he see society in terms of two starkly polarized classes.

He did not make a fetish of material production. On the contrary, he thought it should be done away with as far as possible. His ideal was leisure, not labour. If he paid such unflagging attention to the economic, it was in order to diminish its power over humanity. His materialism was fully compatible with deeply held moral and spiritual convinctions. He lavished praise on the middle class, and saw socialism as the inheritor of its great legacies of liberty, civil rights and material prosperity. His view on Nature and the environment were for the most part startingly in advance of his time. There has been no more staunch champion of women’s emancipation, world peace, the fight against fascism or the struggle for colonial freedom than the political movement to which his work gave birth.

Was ever a thinker so travestied?

Terry Eagleton Why Marx Was Right (2011), pp.  238-239